BIOGRAFI KH. ALI MUKHLAS KALITAPEN

SUMUR KALITAPEN BUATAN WALI                                

                                    BIOGRAFI KH. ALI MUKHLAS KALITAPEN

Sumber diambil dari buku harian  beliau

Bismillahirrohmanirrohim

Kawitane nulis malem jumat kliwon tanggal 4 robiul akhir 1410 hijriah (agustus 03 1989).

Iki buku sejarahe awakku dewek .

NAMA            : KH. Ali Mukhlas

LAHIR             :12 JULI 1916. M

Lahire ana ing kalitapen ya neng grumbul kalitapen sa’ kidule kalibalung sa’wetane dalan kang anjog marang desa kaliwangi - +100 meter tekan wates desa kaliwangi .

 

SEJARAH WEKTU AKU ISIH BAYI

Nalika aku isih umur kurang lewihe 40 ( patang puluh dina ) ana lindu sak’ dina sa’ wengi ambal kaping pitu kang di arani lindu gede, dadi kabeh wonge pada metu saka umahe kewatir kurugan umah, biyunge aku ya melu metu, nanging banget kesusune, olihe metu saka ngumah lan banget wedine biyungku metu saka ngumah gawa bantal di nyana gawa aku nanging mbarang di teliki ko ora gawa bayi nanging malah gawa bantal, ya mestine degdegan banget, mbok nganti aku kurugan umah. Ya mbuh kaya apa rasane sa’ jerone atine, ya Allah ya robbi mugi mugi panjenengan paring wewales sahe dumatheng biyung kula ingkang tansah tresna lan mula sana dumatheng kula awit bayi dumugi umur kurang lewih nem tahun, lan ngasihi lan kersa ngapunten dumatheng biyung wonten ing ngarsa panjenengan ya Allah , allahumma amiin, amiin , amiiin.

IKI SIL SILAHE BIYUNG KU ( Hal 45)

Biyungku Jenengane Karti binti eyang tirta leksana bin ,,,,,,, asal singasari.

Karo eyang abu chasan kang appal quran, sanak karo eyang m sujad ing singasari .. gandul kec karang lewas sanak sanak karo eyang arsa menawi, kang banget telitine ora gelem mangan barang haram, kanti ora kersa dahar iwak gesek, babar pisan, amarga isih ana taine gesek, malah ana kang ngarani waliyullah.

Dene yen merdayoh, kang di dayohi katon utawa weruh, olihe nggoleti banah suguhan, ya eyangku ora gelem mangan, suguhane, yen di suguhi iwak daging ayam, kang ing desa kana, ora anana kang ngelakoni sholat, ya deweke gelem dahar, nanging achiere yen wis lunga, songko kono mbanjur di sogok. Gorokane supaya iwake metu, tegese di wutahaken kewatir mbok nganti dado daging. Ing awake, dadi sholate lan ngibadahe ora di terima. Ana ing ngarsani Allah swt

WAFATE BIYUNG KULA

Dene wafate biyung kula wonten ing tanggal 15 wulan sya’ban tahun 1922, pejah ipun syahid acherat, amargi sakit weteng. Cara djaman rumiyyin dipun nameni glonggongen, namung sakit sa’ dalu lajeng pejah, kula -/+ umur 6 tahun.

Sejarah sawuse biyunge wafat

Sawise biyungku wafat, banjur aku melu marang kakangku kang tua dewek,ya iku djenenge chasan mursidi (ruswan). Dene sa’durunge aku melu kakang, aku ya uwis sekolah S.R. Jaman belanda aku nembe umur -+ 7 tahun. Aku melu sekolah karo mbekayuku jenenge Watiyah. Mbekayuku ora let. Nanging aku di tolak dening ndoro guru, jalaran mesih keciliken. Amarga sjarate kenane sekolah kudu wes tangane di kudungaken marang sirahe kudu wes tekan kupinge, nanging aku ngeyel bae, melu mlebu bae, jalaran aku banget kepengin sekolah, yen aku ora olih sekolah, aku nangis bae. Mulane bapakku mbanjur matur karo ndoro guru supaya di tampa bae, jalaran mboten lumrah banget, mulane penyuwunane bapakku di turuti dening ndoro guru, nanging durung di catet dadi murid resmi, dadi mung kena melu sekolah, alchamdulillah aku banget senenge, amarga ora dilarang sekolah. Mbarang wes sekolah setahun aku di tampa dadi murid resmi, yo iku nalika tahun 23 (1923). Sekolahe isih ana ing umahe uwa kartawijaya sak kidul gili sa’ kulon kali cibalung nang grumbul piyasa desa kalitapen. Mbarang aku wes tamat S.R aku di pilih supaya sekolah marang desa Purwajati karo narka anake uwa kartawijaya, sekolah terwalh cebinl jenenge . nanging panggonane isih ana ing daleme bapak haji , bapake bapak samarja sak wetan gili kang sak iki kanggo kantor camat (ASISTEN) purwojati.

Pada waktu aku sekolah durung ana asisten wedana amarga isih djaman penjajahan belanda. Bareng wes djaman merdeka, purwojati di tetepaken dadi asisten wedana tahun -/+1946 .

Sekolah nang angka loro

Yen miturut jaman merdeka saiki di jenengi sekolah SMP dene sekolah nang SMP naliaka tahun 1927 – 1929 M. yaiku wektu zaman belanda mbangun gili kang anjog menyang kecamatan cilongok. Mbangune nalika -/+ tahun 1927 M. malah aku lan sak koncoku sekolah, mbarang giline wes dadi, wes kena di ambah motor, pada jajal deleng giline kaya apa, amarga ing brug kali tenggulun lagi di resmikaken mawi di hormati di tanggapen wayang golek, goleke dipanggonnaken ana ing sa’wetan brug, cara jaman saiki di jenengi jembatan. Sak wise aku sekolah terus akun lunga mondok ngaji agama islam, marang desa panembangan, marang mbah yai SAJADI ingkang asale wongkang soko parakan onje kabu purwakarta rochima kumullah ta’ala, wanafa’ana bihi wabi ulumihi fi daroaini amiin amiiin amiiin. Lan ngajine jaman kuna mesti kudu sorogan ( tegese sa wise rama kyai maca aken kitabe, nuli murid kudu maca kitabe, durung di elih Utawa durung di tambahi) yen kang di wulang aken durung bisa maca dewek, utawa dereng bisa , mulane nderese dewek kudu bisa temenan amarga kwatir yen ora di tambahi wulangane, yen mengko di kon maca wulangane kang dingin durung bisa. Uluhane bocah bocah kang lagi ngaji ana Ing pondok pesantren rame banget ngawan bengi isuk lan sore, mawi nganggo lagu lagu dandang gula supaya dadi seneng olihe nderes , lan dadi genah bocah sing pinter lan bocah sing bodo, beda yen ngaji bandongan. Ngerungukaken blaka ( iku mesti ora ngerti kang pinter karo kang bodo,)terkadang ana bocah kang ngaji kitab gedhe gedhe nanging yen maca dewek ora bisa. Ya bener pinter iku ora wajib dene wajibe iku mung ngajine, nanging apa salahe yen netepi wajib lan pinter macane, senajane kang ora wajib macane, amarga yen ora pinter macane ya dadi ora bisa mulang marang liyane. Kang durung pinter macane lewih luih ngaji AL-  QURANUL KARIM kang wajib kudu di waca, koyo dene surat alfatihah kang kudu di waca wektu lagi ngelakoni solat ferdu atawa sholat sunah. Lan ora sah yen ora maca surat alfatihah, mulane cara guru guruku kabeh mbiyen iku wajib kudu ngaji sorogan, durung kena ngaji bandungan yen durung bisa ngaji sorogan, amarga yen pancen deweke durung bisa maca dewek kelawan temen, ya dadine mengko akhire olihe mulang macaaken marang liyane ya dadi ora bener. Mongko satruse gurune ora bener  ya dadine muride melu ora bener. Gandeng gandeng nganti dina qiyama Ya dadi kabeh ora bener. Ingmongko guru kang mulang ora bener dosane wong wong kang ora bener dadi tanggungane wongkang mulang ora bener kabeh.

Ulama ulama dingin iku banget ngati ngatine olihe mulang marang muride. Ora kabeh mbanjur embuh bener embuh luput, patokane aku mulang marang wong wongliya supaya olih ganjaran mbesuk dinane qiyamat. Nanging ora eling awake dewek iku sejatine wajib ngaji jalaran isin wong aku iki wes di sebut kyai utawa wong alim ko mesih ngaji marang liyane, mengko dadi namaku ilang ora di gungaken dening masyarakat. naudzubillahi min dzalik.

 Contone kaya kula ngaji safinah bae durung genah wes ngaku dwe maunah di kon ngaji ilmu batin kok malah mbanjur ndinginaken ngilmu bacin utawa dunya kang ora niyat kanggo sanguine acherat ingkang langgeng. Amarga sekang olieh bujuke setan lan hafa nafsu mugo mogo allah paring pitulungan bisoho tobat marene lan ngapura dosane kabeh lakon kang ora bener amin x3.